УЧИТЕЛОТ И НЕГОВИТЕ УЧЕНИЦИ

Младински културен центар, Скопје, 2019

Предговор

Изложбата ,„Учителот и неговите ученици“ е обид да се истражи влијанието кое еден учител го втиснал во творештвото на неговите ученици, како и особеностите кои учениците ги развиле независно, во текот на нивниот творечки век. Покрај вештините, неизбежно, учителот им пренесува на учениците и дел од неговите лични убедувања и животни ставови. Истовремено – и повторно неизбежно - учителот учи од учениците, запознавајќи ги нив ните убедувања, животни ставови и нивниот однос кон вештините на занаетот. Таа размена отсекогаш била призма низ која најјасно се воочува суштината на односот помеѓу учителот и неговите ученици.

„Јас се трудам – вложувајќи ги сите мои знаења и чувства – да бидам Учител. Тоа е најтешка задача на личноста, но и најблагородна. Затоа, таа нема цена. Младоста е сосем сигурно најрадосниот период од човековото живеење. Според тоа, јас од нив учам да бидам радосен по секоја наша средба, предавање, вежба или испит што јас го полагам заедно со нив. Да, јас постојано полагам испит пред моите студенти.“

Со зборовите на Владимир Георгиевски

Vladimir Georgievski, Self-portrait oil on canvas — Владимир Георгиевски, Автопортрет

Nikola Pijanmanov, The last supper — Никола Пијанманов, Тајната вечера

Nataša Milovančev, Space Poetics — Наташа Милованчев, Поетика на просторот

Branka, Ana Androska painting — Ана Андроска, Бранка

Marina Ubavkova, Emi — Марина Убавкова, Еми

Владимир Георгиевски, Павиљон бр 6, моливи во боја, 130 х 120 cm, 1984

Владимир Георгиевски

Сликар

Роден е во Скопје 1943. Дипломирал и магистирал на Ликовната академија во Белград во 1972. Работел како сликар, скулптор и професор при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј” во Скопје. Почина во Скопје во 2017.

ECCE HOMO, painted plaster, 44 x 94 x 22 — Владимир Георгиевски, ECCE HOMO

My studio, aquarelle, 116 x 97 cm, 1996 — Владимир Георгиевски, Моето атељe

A corner of my Paris studio, oil on canvas, 65 x 55 cm, 2005 — Владимир Георгиевски, Париско атеље

A boy with an icon, gouache 70 x 50 cm, 1989 — Владимир Георгиевски, Момчето со икона

Verga, Čingo’s mother — Владимир Георгиевски, Верга, мајката на Чинго

Pavilion no 6, color pencils, 130 x 120 cm, 1984 — Владимир Георгиевски, Павиљон бр. 6

Никола Пијанманов, Тајната вечера, масло на платно, 100 x 90 см

Никола Пијанманов

Ликовен уметник

Роден е 1981 во Струмица. Дипломирал на Факултетот за ликовни уметности при Универзитетот „,Св. Кирил и Методиј“ во Скопје во 2005. Автор е на повеќе јавни дела и има реализирано повеќе самостојни изложби. Како активен творец и самостоен уметник целосно e посветен на сликарството.

Nikola Pijanmanov, Crucified palm — Никола Пијанманов, Распната дланка

Сеќавање на владимир георгиевски

Кога прв пат влегов во атељето, имав еден голем блок преполн цртежи, го носев често со себе. Порано никој со толкаво внимание и посветеност не ги беше разгледал. Бев навикнат на ладен и професионален однос. Бев осамен во тоа што го работам. Конечно некој го потврди мојот цртачки занос. На прв поглед ми остави впечаток една макета на брод со раширени едра кој стоеше закачен над влезот во ателјето. Често го сликаше и како позадина во автопортретите. Тоа беше и ателјето, брод кој немирно плови низ матните и темни води на времињата кои ги живееме. Просторијата личеше на палуба од стар дрвен брод. Никогаш не ги спушти едрата и платната секогаш останаа отворени, да пркосат на ветровите. Но, прво, ме праша што читаш? Реков, Иван Карамазов ми е омилен лик. Ми ја стегна раката и осетив дека нашата дружба ќе трае долго.
Извадок од есејот ,,Вечнеење”

nikolapijanmanov@yahoo.com

Наташа Милованчев, Поетика на просторот, акрил на платно, 100 x 100 см, 2001

Наташа Милованчев

Дипл. инж. архитект и ликовен уметник

Родена е 1967 година, во Скопје. Дипломирала на Архитектонскиот факултет и на Факултетот за ликовни уметности при Универзитетот ,,Св. Кирил и Методиј“ во Скопје, каде и магистрирала во 2003 година. Како активен уметник реализира бројни самостојни и групни изложи во земјата и странство. Работи како редовен професор на Архитектонскиот факултет при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје.

СÈ е едно и сÈ е во нас!

Седнат на своето троножно столче во ателјето, во својот син работен мантил, со слоеви боја на рацете, со звуците на Моцартовиот Реквием, кои допираа од старото радио, секој ден и во секој миг црташе и сликаше со чувство дека е последен, непофторлив и недофатлив. Безброј цртежи, слики, картони и записи во неговите блокчиња, исцртани, како што умееше да каже, со Умот и Срцето, кои восхитуваат со магијата и убавината во нив – онаа, која во себе ја носи онтолошката и вон времен ска нејзина димензија! Предавања на Учителот, професор Владимир Георгиевски, за кои уште од времето кога и самата бев студент, се бараше столче повеќе, беа од исклучително значење. Неговите широки познавања, чудесен интелект и духовен багаж, долгите и темелни разговори и анализи што со вонредна леснотија ги водеше, ги осветлуваа сеуште неразјаснетите загатки и патишта за студентите, наведувајки ги на постојано длабење по сопственото духовно битие. Низ деноноќна работа да се дојде до сопствената жива слика, тоа беше негово Творечко кредо! Умееше да поттикне, да испровоцира, едноставно да “зарази” со Уметност. Учеше како се слави Личноста на творецот и нејзиниот најголем идеал Слободата. Вистинскиот Творец е, велеше, затвореник на сопстве- ната бескрајна Слобода. Творечкиот чин е најдлабокиот облик на живеење, мислење и бележење на вистината од другата страна на при видот. И радоста и тагата, и убавото и грдото, и ведрината и стра дањето, и ангелското и демонското в човека, тука добиваат свој најдлабок смисол... Сè е едно и сè е во нас!

natasamilovancev@yahoo.com

Наташа Божарова, Отсечената глава на Св. Јован Крстител, патиниран гипс, 50 х 40 х 30 см

Наташа Божарова

Скулпторка

Родена е 1981 во Скопје. Дипломирала на Факултетот за ликовни уметности при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје, во 2005. Реализирала повеќе проекти – скулптури од јавен карактер, а учествувала и во бројни изложби. Живее во Италија и активно се занимава со скулптурa.

Nataša Božarova, Descent from the cross, 100 x 90 cm — Наташа Божарова Симување од крстот

Постојат два силни потреси кои силно го разбудија и насочија моето креативно битие. Првиот се случи во 1995 во Музејот на град Скопје, а вториот зимата 2001 во галеријата на МАНУ. Сеуште бев дете и често со дедо ми (поранешен професор) правев обиколки низ галериите и библиотеките на Скопје. Еден ден отидовме на изложба во Музејот на град Скопје од која излегов со треска. Не знаев кој е Владимир Георгиевски, не бев запознаена со неговото творештво, но знам дека таа изложба го помести текот на моето дотогашно постоење. Сеуште јасно се сеќавам на моќниот говор на сите ангели со кои разговарав на изложбата, на триумфалните поворки на Дон Кихот и неизмерната благост на Христовиот лик....

‘Не губете го детето во вас’, ни велеше, а тој самиот беше дете со неизмерен восхит, љубопитност и исконска потреба за правичност. Оние од најниските социјални слоеви за него беа најзначајни, од нив учеше за животот и смртта, со нив страдаше и самуваше. Ги преобразуваше во светители, ангели, грешници и низ нив го бараше сопствениот пралик. Владимир е темелот крај кој многумина, како мене, имаа привилегија и чест духовно да растат, врз кој го изградија сопствениот космос. Неговото присуство е постојано и незаменливо.

Марија Панчевска Маринчиќ, Портрет, акварел, 30 x 41 см

Марија Панчевска Маринчиќ

Дипл. инж. архитект

Родена е 1983 во Скопје. Дипломирала на Архитектонскиот факултет при Универзитетот „,Св. Кирил и Методиј“ во Скопје во 2010 година. Работи како архитект во Скопје и Дубровник.

Marija Pančevska Marinčić, A portrait — Марија Панчевска Маринчиќ, Портрет

Marija Pančevska Marinčić, Portrait of the poet Mihail Rendzov — Марија Панчевска Маринчиќ, Портрет на поетот Михаил Ренџов

Да не се помине ден без нацртана линија!

Реченица која ја повторуваше често за време на учењето. А за пристап до неговото учење не беше важно да си од Архитектонскиот факултет. Требаше само да се изрази желба да се црта и се разбира, да почнеш да црташ. Секојдневно. Како кога се тренира спорт, инсистираше на неуморно вежбање. Дисциплина и трудољубовост. Нема чекање инспирација. Поставуваш сценографија или ја бараш околу себе, во цртална, дома, на улица, во природа, на концерт. И така за сите тие ликови бараш и создаваш приказна. Бараш нешто да те интригира, да те повлече да почнеш и да не застанеш дури не направиш целина. Не беше важна техниката, туку содржината, обидот да се трага по сопствените чувства и мисли. Секако, издржано анатомски, реално, изводливо. Но балансот да е тука. Тоа беше метод по кој и тој самиот вежбаше. Неретко можеше човек да го сретне на концерт, како ја лови музиката на музичарите од сцената со својот цртеж. Во неговиот кабинет беше вечна пролет. Дали поради јужната ориентација (спротивно на правилото за атеље), мноштвото дела или разноликоста на посетители кои можеа да се сретнат, од колеги уметници до обични луѓе, кабинетот беше полн со живот. Со измешани чувства на радост и страв чекаш да те прими, да му ги покажеш новите цртежи и да бидеш дел од таа пролет. А во по- задина звуците на класична музика. Часови и часови на класична музика како дел од учењето. Немаше простор за забавна музика. Ниту за тривијални нешта. Во сè, потрага по суштината. Поточно, потрага по себе и радоста кон сè што нè опкружува.

Ана Андроска, Љубов, масло на медијапан

Ана Андроска

Сликар

Родена е 1982 година во Скопје. Во 2005 година дипломирала на Факултетот за ликовни уметност при Универзитетот „,Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Активно слика, изложува, а се занимава и со визуелна комуникација и дизајн.

Ana Androska, Dream with the stars — Ана Андроака, Сон со ѕвездите

Ana Androska, Love — Ана Андроска, Љубов

На мојот професор

Да се има учител како Вас е завет пред самиот себе да се истрае, верува, да се биде подобар човек.

Марина Убавкова, Еми, масло на платно, 60 x 70 см

Марина Убавкова

Дипл. инж. архитект и ликовен уметник

Родена е 1987 во Кавадарци. Дипломирала на Универзитетот „,Св. Кирил и Методиј“ во Скопје на Архитектонскиот факултет во 2014, а во 2018 на Факултетот за ликовни уметности. Во моментов е на магистерски студии на Архитектонскиот факултет при Универзитетот “Св. Кирил и Методиј“, каде што работи и како надворешен соработник.

Marina Ubavkova, Dea — Марина Убавкова, Деа

...Еден ден се обидував да насликам ангел, но постојано ме следеа каноните од иконописот. Го прашав мојот Учител како да го насликам ангелот, а да се ослободам од канонот. Тогаш тој ми одговори „,Насликај го твојот Ангел!“ – во тој момент како да ме просветли, во исто време ме ослободи, но и сфатив дека сум пред многу поголем предизвик: Да го пронајдам ангелот во се бе! Живо се сеќавам на предавањата на Професорот, на неговите зборови, кога ни зборуваше како еден ден кога ќе застанеме пред делата на познатите мајстори во големите музеи, гледајќи ги да учиме од нив. Ни раскажуваше како еден уметник, архитект треба да научи да зборува со куќите, со зградите, со улиците... сите тие имаат своја душа, приказна, и се дел од еден живот, од едно време за кое ни раскажуваат...Само човек со големо срце и чиста и вистинска љубов кон Бога може да биде Учител како што беше тој!

Изложбата е финансиски поддржана од Министерството за култура на Република Северна Македонија, а реализирана од Здружението за култура и развој на креативни индустрии ,,Транзен”.